Als consumenten gevraagd worden naar hun houding tegenover online privacy, lijken zij niet passief. Uit een onlangs gepubliceerd onderzoek in het Verenigd Koninkrijk blijkt dat een grote meerderheid (70%) van de 2.009 respondenten één of meerdere methoden gebruikt om hun online identiteit te beschermen. Dat gaat van surfen in de privémodus tot strikt beheer van de surfgeschiedenis en cookies of het gebruik van zoekmachines en browsers zonder tracking, maar ook valse identiteiten.
Blijft dit beperkt tot onze buren aan de overkant van het Kanaal? Niet echt: de Global Web Index (GWI) levert ons vrij vergelijkbare cijfers voor België: 54% van de respondenten bevestigt zijn surfgeschiedenis te beheren, 43% weigert cookies, 31% gebruikt een advertentieblokker (met het grootste verschil tussen Noord en Zuid, bijna 10 procentpunten), 30% surft in privémodus en 21% gebruikt een VPN.
Uit een analyse per segment blijkt dat de grootste fans van online privacy de jongere generatie en de hoge inkomsensklassen zijn, wat niemand zal verbazen. Maar als we de gegevens nader bekijken, blijkt dat deze verklaarde (en dus niet vastgestelde) gedragingen niet noodzakelijk systematisch zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld betrekking hebben op één device, maar niet noodzakelijk op alle gebruikte internettoestellen.
En dan is er ook het verschil tussen wat verklaard wordt en wat daadwerkelijk wordt gedaan: zo zegt 49% van de ondervraagden in het Britse onderzoek dat zij Safari als hun belangrijkste browser gebruiken. Statscounter vertelt ons echter dat op hetzelfde moment (februari 2023) het aandeel van Safari in de browsermarkt net geen 32% bedroeg, ver achter Chrome met bijna 51%. Het is niet zo dat de respondenten onzin uitkramen, maar er kunnen meerdere redenen zijn voor dit verschil: onnauwkeurige herinneringen, gebruik van meerdere toestellen, enzovoort.
Uit deze cijfers blijkt alvast één ding: de middelen om onze privacy te beschermen zijn bekend en dit zou uiteindelijk het gebruik ervan moeten versterken. Los daarvan is de Britse studie nog interessant om een andere reden: ze suggereert dat het “contract” dat aan de basis van het internet ligt, met name de ‘persoonsgegevens in ruil voor gratis toegang’ onder druk staat. Er zijn evenveel respondenten die daarmee akkoord gaan als die zich verzetten.
De passieve internetgebruiker bestaat niet meer in zijn verklaringen, maar is nog steeds niet systematisch actief op alle fronten. Om dit fenomeen te beteugelen is een respectvolle en transparante benadering van persoonsgegevens meer dan ooit noodzakelijk. Een goede roadmap voor digitale reclame…
Redactie: MM.
Andere artikels
